فرصت 4 میلیارد دلاری برای حل ناترازی بنزین با راهکار غیرقیمتی
تاریخ انتشار: ۲۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۶۵۸۶۵
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، بررسی روند مصرف سوخت در دنیا نشان میدهد که سبد سوخت حمل و نقل کشورها از سوختهای مایع مثل بنزین و گازوئیل به سمت استفاده از سوختهای گازی مثل CNG و LNG و انرژیهای تجدیدپذیر در حال حرکت است.
اما در حال حاضر در ایران، بنزین و گازوئیل سهم بالایی در سبد سوخت داشته و سهم مابقی سوختهای پاک اندک یا تقریبا صفر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
*عقبماندگی توسعه سیانجی از برنامه مصوب شورای عالی انرژی
سیانجی (CNG) یک سوخت پاک از گاز طبیعی است که میتواند جایگزین بنزین و گازوئیل در سبد سوخت کشور شده و مشکل ناترازی و مصرف بالای روزانه 200 میلیون لیتر سوخت مایع را حل کند. شورای عالی انرژی نیز در سند «تامین انرژی بخش حمل و نقل کشور تا افق 1420» به تمرکز سیاستهای دولت بر توسعه CNG تاکید کرده است.
بر این اساس پیشبینی شده است که در صورت اعمال حمایتهای ویژه از صنعت CNG میزان مصرف این سوخت پاک در خودروها از 27 میلیون متر مکعب در روز در سال 98، 53.2 میلیون متر مکعب در روز در افق 1420 برسد. اما نکته اینجاست که هماکنون مصرف سیانجی حدود 23 میلیون متر مکعب بوده و حتی از هدف سال 98 نیز فاصله چشمگیری دارد.
جدول 1- سبد بهینه سوخت بخش حمل و نقل زمینی تا افق 1420 (واحد: میلیارد لیتر بنزین)
طبق آمار شرکت پخش فرآوردههای نفتی (تصویر 1)، در دولت نهم و دهم توسعه سیانجی در سبد سوخت سرعت گرفت و میزان مصرف از عدد کمتر از یک به حدود 20 میلیون متر مکعب در روز رسید. ولی با شروع دولت یازدهم تاکنون این صنعت به صورت نیمهورشکسته رها شده است.
تصویر 1
*شکست برنامه دوگانهسوز کردن یک میلیون و 464 هزار خودروی عمومی
البته در سال 98 و بعد از اشتباه دولت وقت در افزایش ناگهانی قیمت بنزین، شورای اقتصاد مصوبهای برای احیای صنعت سیانجی روی میز گذاشت اما به دلیل عدم وجود برنامه مشخص و دقیق، این مصوبه نیز در اجرا به شکست خورد.
طبق مصوبه شورای اقتصاد، درخواست وزارت نفت دولت دوازدهم درباره حمایت از تولید و تبدیل کارخانهای و کارگاهی یک میلیون و 464 هزار خودروی تاکسی، ون(تاکسی)، وانت (سبک و سنگین) و مسافربر شخصی بنزینی به CNGسوز در سقف 563 میلیون و 780 هزار دلار مورد تایید قرار گرفت و قرار شد 1464 هزار خودرو از تکسوز به CNGسوز تبدیل شوند. طبق مصوبه این تبدیل به صورت «رایگان» انجام میشود.
جدول 2- جزئیات مصوبه مصوبه شورای اقتصاد در دی 98
البته این مصوبه بعدها دستخوش تغییراتی شد ولی در نهایت طبق آخرین اعلام شرکت پخش فرآوردههای نفتی، تاکنون فقط حدود 200 هزار تبدیل کارخانهای خودروی بنزینسوز به دوگانهسوز انجام شده است، درحالیکه تبدیل دوگانهسوزی رقم 1464 هزار دستگاه باید تا پایان 1401 تکمیل میشد.
علی محمودیان مدیر اجرایی اتحادیه سوختهای جایگزین در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس با اشاره به بیبرنامگی دولت در توسعه سیانجی گفت: سال 98 دولت وقت به اجبار ناچار شد که برای توسعه سیانجی اقدام کند ولی موفقیتآمیز نبود و الان هم برنامهای برای توسعه سیانجی وجود ندارد مگر اینکه ناترازی بنزین دولت را به اجبار به سمت توسعه سیانجی هدایت کند.
*فرصت 4 میلیارد دلاری توسعه سیانجی
محمودیان در ادامه با اشاره به ناترازی بنزین در کشور عنوان میکند: هماکنون کمتر از 50 درصد ظرفیت صنعت سیانجی کشور بلااستفاده باقی مانده و امکان افزایش سهم سیانجی از 23 به حداقل 45 میلیون متر مکعب در روز وجود دارد. اما با وجود ظرفیت توسعه سیانجی حدود 10 میلیون لیتر بنزین در روز معادل 150 میلیون دلار در ماه (در قالبهای سوآپ و تهاتر) وارد کشور میشود درحالیکه میتوان با مبالغ کمتر، سوخت جایگزین سیانجی را توسعه داد.
اردشیر دادرس رئیس انجمن صنفی سیانجی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس گفت: بیش از 6 میلیارد دلار سرمایهگذاری دلاری در صنعت سیانجی ایران از ابتدا تا انتهای زنجیره صورت گرفته است. ایران جزو سه کشور بزرگ دنیاست که در صنعت سیانجی حرف برای گفتن دارد و میتوانیم خدمات فنی و مهندسی این صنعت را صادر کنیم.
اما اکنون صنعت سیانجی در آستانه ورشکستگی است و اگر دولت حمایت نکند نه تنها این سوخت پاک توسعه نمییابد و جایگزین بنزین در سبد سوخت نمیشود بلکه همین ظرفیت مصرف روزانه 23 میلیون متر مکعب سیانجی را از دست میدهیم. یعنی افزایش 23 میلیون لیتر مصرف بنزین، آن هم در شرایطی هم همین الان ناترازی بنزین داریم. طبق برآوردها مصرف بنزین در سال جاری مجددا به 140 میلیون لیتر خواهد رسید درحالیکه تولید 110 میلیون لیتر است.
طبق آمار اتحادیه سراسری سوختهای جایگزین (تصویر 1)، هماکنون ظرفیت مصرف سیانجی در کشور روزانه 45 میلیون متر مکعب بوده که حداقل 21.5 میلیون متر مکعب آن بلااستفاده رها شده است و در خلا سیاست حمایتی فقط 23.5 میلیون متر مکعب آن مصرف میشود. با احیای این ظرفیت میتوان معادل روزانه 21.5 میلیون لیتر از مصرف بنزین و گازوئیل کشور کاهش داد که به معنای صرفهجویی سالانه حدود 4 میلیارد دلار است.
همچنین حمایت از توسعه سیانجی و افزایش سهم این سوخت پاک در سبد سوخت کشور به میزان قابل قبولی بحران ناترازی بنزین را در سالهای آینده برطرف میکند و مانع از ارزبری برای واردات بنزین و حتی گازوئیل خواهد شد.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: بنزین گازوئیل سوخت سی ان جی ناترازی بنزین میلیون متر مکعب در روز بنزین و گازوئیل ناترازی بنزین توسعه سی ان جی صنعت سی ان جی میلیارد دلار میلیون لیتر سبد سوخت سی ان جی سوخت پاک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۶۵۸۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امنیت انرژی ایران در گرو استفاده صحیح مصرف کنندگان گاز
روح اله کهن هوش نژاد کارشناس انرژی در گفت و گو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه در یک تعریف ساده، به توانایی یک کشور برای تأمین تقاضای انرژی فعلی و آتی و همچنین تابآوری در مقابل هرگونه اختلال در عرضه، امنیت انرژی گفته میشود، گفت: امنیت انرژی ایران با معضلی به نام ناترازی انرژی روبروست. بر اساس آمارهای رسمی، مهمترین ناترازی در حوزه گاز طبیعی است که حداقل ۷۰ درصد ترکیب منابع تأمینکننده انرژی کشور را تشکیل میدهد. در میان بخشهای مختلف، دو بخش خانگی و صنعت هر کدام با حدود ۸۰ درصد، بالاترین وابستگی را به گاز طبیعی دارند. ناترازی گاز مخصوص زمستان نبوده و در سال گذشته حتی در تابستان نیز شاهد ناترازی بودیم. چنانچه متوسط ناترازی تابستان و زمستان را در نظر بگیریم، تولید باید ۱۰۷۵ میلیون مترمکعب در روز برسد که در حال حاضر حدود ۸۰۰ میلیون مترمکعب در روز است.
وی ادامه داد: نتیجه این مسأله افزایش مصرف سوخت مایع شامل گازوئیل و عمدتاً مازوت در صنایع بوده است. این در حالیست که تقاضا روبه فزونی بوده اما تولید به دلیل میدان پارس جنوبی به عنوان بزرگترین تأمینکننده انرژی هیدروکربنی عدم سرمایهگذاری و در دسترس نبودن فناوریهای جدید به دلیل تحریمها، روند نزولی داشته و به سختی میتواند حتی وضع موجود را حفظ کند.
به گفته این کارشناس انرژی چنانچه روند فعلی ادامه یابد و گاز همه بخشها تأمین گردد و از صادرات صرف نظر شود، حداکثر تا افق ۱۴۱۰ نیازمند واردات گاز از جمله در قالب LNG خواهیم بود.
این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه دلایل دچار شدن به این ناترازی تحلیلهای زیادی توسط صاحبنظران ارائه شده است خاطر نشان کرد: یکی از مهمترین دلایل را میتوان فقدان حکمرانی یکپارچه انرژی دانست که علیرغم گذشت بیش از ۲۰ سال از تشکیل شورای عالی انرژی، ایجاد مجتمعهای متعدد پتروشیمی با خوراک گاز و گازرسانی به اقصی نقاط کشور بدون آیندهپژوهی نسبت به توان تولید آتی اشاره نمود. متقابلاً راهکارهایی برای درمان ناکارآمدیهای موجود ارائه شده که به نظر میرسد در دسترس تر ین راهکار، افزایش بهرهوری است.
هوش نژاد خاطر نشان کرد: مشکل پایین بودن بهرهوری در تمامی بخشهای به وضوح مشاهده میشود به گونهای که بر اساس آمارهای وزارت نفت در سال ۱۴۰۰، چنانچه گاز مصرفی کشور را بر اساس ارزش حرارتی به معادل بشکه نفت خام تبدیل کنیم به حدود ۵ میلیون بشکه نفت در روز میرسیم که تقریباً ۱۵ درصد آن در مراحل مختلف تولید و عرضه تلف میشود که شامل اتلاف در شبکه برق که عمدتاً نیروگاههای گازی هستند و سوزاندن گاز مشعل میشود.
وی ادامه داد: شدت مصرف انرژی در ایران نیز بالا بوده و با مقایسه آمارهای جهانی به این نتیجه میرسیم چنانچه بخواهیم با همین سطح رفاه و تولید ناخالص ملی به متوسط جهانی شدت مصرف انرژی برسیم، حداقل باید ۳۰ درصد از مصرف گاز را کم کنیم که تقریباً ۱.۵ میلیون بشکه در روز (بیش از صادرات فعلی نفت) میشود که بسیار قابل توجه است. راهکارهای بهینهسازی انرژی را در یک تقسیمبندی کلی به راهکارهای قیمتی و غیر قیمتی تقسیم نمود.
به گفته این کارشناس انرژی تجربه راهکارهای قیمتی (افزایش قیمت و شوک و درمانی و امثالهم) در ایران ناکارآمد بوده و منجر به تشدید تورم و نارضایتیهای اجتماعی شده است. به همین دلیل باید به سراغ راهکارهای غیر قیمتی برویم. یکی از مهمترین راهکارهای غیر قیمتی، اجرای پروژههای بهینهسازی انرژی و تأمین مالی این پروژهها از طریق هدایت یارانههای دولتی به سمت این پروژههاست که ممکن است در حال حاضر اقتصادی نباشند. این راه حل در دنیا تجربه شده و نتایج آن برای همگان آشکار شده است. در این زمینه خلأ قانونی وجود نداشته و طرحهای مختلفی در داخل کشور وجود دارد لکن دولتها هنوز از عهده اجرایی کردن آن بر نیامدهاند.
کد خبر 6096837 فاطمه صفری دهکردی